- بیانیه کمیته انضباطی
- اعلام اسامی ۶دیدار مرحله یکهشتم نهایی جامحذفی
- ناظر ویژه انضباطی به دو کمک داور ویدئویی اضافه شد
- جلسه رئیس فدراسیون با رئیس و دبیرکل فیفا در خصوص تیم ملی/تاکید اینفانتینو بر مباحث مطرح شده در فینال کافا
- فوتبال بانوان فراتر از نتیجه، نزدیکتر به آینده
- آزمون وفاداری به قوانین بینالمللی فوتبال
- استفاده همهجانبه از ظرفیت دیپلماسی ورزشی
- رئیس فدراسیون در مراسم بهترینهای فیفا ۲۰۲۵ در دوحه شرکت کرد
- از خبرورزشی تا ایران ورزشی؛ روایت ماندگاری کلمه روی کاغذ
- امیدها در اندیشه موفقیت؛ بذر امید را بکارید!
- ستون فردای تیم ملی همینجاست
- در سرمای یخبندان اردیبل، فوتبال گرمای کودکان است
- دعوت ۲ بازیکن جدید به مینی کمپ تیم ملی امید
- حضوری که دیده شد، حتی بدون صعود
- توجه ویژه دنیا به دختران فوتسال ایران
آزمون وفاداری به قوانین بینالمللی فوتبال

به گزارش سایت رسمی فدراسیون،سینا حسینی - روند عدم صدور روادید برای هیأت ایرانی، اکنون این نگرانی جدی را ایجاد کرده است که میزبان، برخلاف قوانین بینالمللی فیفا و تعهدات صریح خود بهعنوان میزبان مسابقات جام جهانی، از صدور روادید برای برخی بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران و اعضای کادر اجرایی همراه تیم نیز خودداری کند. اگر چه رئیس فدراسیون در گفتوگویی رسمی از راهکارهای پیشبینیشده برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی ناشی از رفتار دولت آمریکا در روند صدور روادید سخن گفته است، اما این مسئله چالشی بزرگ و تعیینکننده را پیش روی فدراسیون بینالمللی فوتبال (فیفا) قرار داده. فیفا در بندهای سوم و چهارم اساسنامه خود، که به تأیید تمامی کشورهای عضو رسیده، بهصراحت تضمین کرده است که هیچ کشوری حق ندارد مانع حضور تیمها و نمایندگان رسمی کشورهای شرکتکننده در یک تورنمنت بینالمللی شود. همچنین هرگونه تصمیمگیری سیاسی که منجر به نقض حقوق اعضا یا خدشهدار شدن قوانین جاری مسابقات شود، بهطور کامل مغایر با اصول و مقررات فیفا تلقی میشود. اساسنامه فیفا بهروشنی هرگونه مداخله سیاسی در فوتبال را ممنوع اعلام کرده. با این حال، آنچه امروز در عمل مشاهده میشود، خلاف این تعهدات است. ایالات متحده، بهعنوان یکی از سه میزبان جام جهانی، در موارد متعدد و مرتبط با برگزاری این رقابتها، رفتاری مغایر با قوانین بینالمللی و اصول بیطرفی ورزشی از خود نشان داده و سلایق و ملاحظات سیاسی را بر الزامات حرفهای و حقوقی میزبانی ترجیح داده است. نمونه بارز این رویکرد، تصمیم بحثبرانگیز کمیته محلی سیاتل در انتخاب نامی جنجالی برای دیدار ایران و مصر است؛ اقدامی که با واکنش گسترده منتقدان داخلی و بینالمللی مواجه شد و بار دیگر نگرانیها درباره سیاسیسازی فوتبال را افزایش داد. این الگوی رفتاری از سوی یکی از میزبانان جام جهانی نشان میدهد که فدراسیون فوتبال ایران باید خود را برای تصمیمات غیرمنتظره و چالشبرانگیز احتمالی در آینده آماده کند. تجربههای اخیر بهروشنی ثابت کرده است که دولت آمریکا اعتقادی به شعار جدایی سیاست از فوتبال ندارد و برگزاری جام جهانی را نه صرفاً بهعنوان یک رویداد ورزشی جهانی، بلکه بهعنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی خاص خود مینگرد؛ رویکردی که با روح فوتبال، اصول رقابت عادلانه و ارزشهای بنیادین ورزش در تضاد آشکار قرار دارد.




